Sylvie Earle is een 88-jarige zeebiologe die bekend staat om haar toewijding aan het beschermen van oceanen. Ze heeft meer dan 200 wetenschappelijke artikelen gepubliceerd, is een National Geographic Explorer in Residence, won de TED Prize, heeft 29 eredoctoraten en richtte de non-profit Mission Blue op. In 1998 werd ze uitgeroepen tot de eerste Time Magazine Hero for the Planet.
Bij de doop van Explora I, nam zij de rol op van “Godmother” van het schip. Dat is een opvallende, maar hoopgevende keuze langs beide kanten.
Haar deelname aan de cruise-industrie is enigszins onverwacht, aangezien er geen tekort is aan milieuactivisten die ook felle critici van cruises zijn. Earle heeft niet alleen het aanbod aangenomen om meter te worden van een cruiseschip; ze is Godmother van een schip dat eigendom is van ‘s werelds grootste rederij, de leider in een industrie die soms wordt verweten een nog grotere veroorzaker van koolstofuitstoot te zijn dan luchtvaartmaatschappijen.
Veel mensen in de reisindustrie zien zowel de existentiële dreiging van klimaatverandering als de enorme voordelen van reizen. Het is soms moelijk om de belangrijke culturele, economische en herstellende voordelen van reizen af te wegen tegen de daaruit voortvloeiende uitstoot.
Na de dooplechtigheid, werd aan Earle uiteraard de vraag gesteld waarom zij haar naam en reputatie uitleende aan een cruisemaatschappij.
“Het is zeker iets waar ik over heb nagedacht,” zei ze. “Ik realiseer me dat het een controversiële stap is, misschien zelfs persoonlijk lastig, gezien mijn staat van dienst.”
Ze merkte op dat “we al het bewijs hebben dat we op weg zijn naar een plek die onherbergzaam voor ons is. Hoe gaan we sneller de goede kant op? Hoe komen we van slow motion naar iets dat mensen motiveert om te handelen?”
Ze zag in Explora I “een kans om een publiek te bereiken dat zich op de oceaan wil vermaken” en hen te helpen beter bekend te raken met het milieu en “een beter begrip te krijgen van waarom de oceaan belangrijk is”.
Over MSC zei ze: “Ik weet dat ze veel aandacht besteden aan brandstofefficiëntie. Ze evalueren dingen die beter zijn voor het milieu en die ook beter zijn voor hun resultaat. Ik ben echt gemotiveerd om samen te werken met degenen die gemotiveerd lijken om te veranderen op manieren die de huidige situatie verbeteren.”
Earle was ook onder de indruk van MSC’s transformatie van Ocean Cay van een industrieel mijnbouwgebied op de Bahama’s naar een zeereservaat dat ook een privé-eiland is voor MSC Cruises.
“Ze hebben duizenden inheemse bomen en struiken geplant en niet alleen het land hersteld, maar ook de omliggende zeeën met koralen en mangroves. Het is een voorbeeld van wat er gedaan kan worden om de achteruitgang te stoppen”, zegt ze.
Ocean Cay heeft zich aangemeld om een “Hope Spot” te worden die Earle’s Blue Mission organisatie uitlicht als voorbeeld van waar de achteruitgang van oceanen is gekeerd of waar inspanningen worden gedaan om te beschermen wat in goede staat is.
“Ik voel heel sterk dat we met de industrie moeten samenwerken”, zegt ze. “We kunnen niet alleen maar tegen onszelf praten en denken dat we komen waar we moeten zijn. Mijn benadering is om te gaan met een handdruk in plaats van een vuist.
“De beste opleiding op aarde is reizen,” vervolgt ze. “Het is een voorrecht om elementen van de wereld te zien die je niet kunt zien als je maar op één plek blijft. Het is een kans om een groter gevoel van empathie te krijgen, niet alleen voor andere mensen maar ook voor de wezens die de planeet met ons delen.”
Een opmerkelijke, maar belangrijke keuze aan beide kanten.
